گزارش چهارمین شب ققنوس سینمای ایران
به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، نشست سینما و تاریخ انقلاب اسلامی شب گذشته پس از نمایش «ماهی سیاه کوچولو» با حضور دکتر حسین احمدی و دکتر یعقوب توکلی در تالار سوره حوزه هنری برگزار شد.
در ابتدای نشست دکتر یعقوب توکلی با اظهار تأسف بابت عدم رجوع سینماگران به پژوهش اظهار داشت: در ماجرای آمل و اتفاقاتی که در آن مقطع در این شهر رخ داد، گروه چپی براساس یک روش مائو عمل کردند که در این روش بحث محاصره شهرهای ایران از طریق روستاهای کشور انجام می شد.
متأسفانه سینماگران ما هیچ وقت به تاریخدان مراجعه نکرده و باعث تحریف تاریخ می شوند لذا اتفاقاتی که در طول فیلم «ماهی سیاه کوچولو» به مخاطب نشان می دهند هیچ کدام در این واقعه اتفاق نیافتاده است.
وی متذکر شد: حتی در برخی از صحنه ها حضور بچه های سپاه را مشاهده می کنیم که دلایل آن و جایگاهشان در آن سکانس ها اصلاً وجود خارجی ندارد.
متأسفانه پدیده های اینچنینی در تاریخ ما بسیار وجود دارد که حرف های جذابی برای گفتن دارد و تعداد متعددی کتاب در زمینه حماسه مردم آمل نوشته شده است.
دکتر احمدی در همین رابطه توضیح داد: سینماگران به سمت آثار تاریخی نمی روند به این علت که در این نوع کارها حساسیت های زیادی وجود دارد و باید پژوهش های بسیاری صورت بگیرد در بحث اتفاقات آمل که در روزهای اولیه انقلاب به وقوع پیوست جریان ضد فتنه انقلاب مواجه شده ایم که در شهرهای دیگری همچون کردستان، سیستان بلوچستان و گنبدکاووس به تحرکات رادیکالی شان ادامه می دادند به این علت که از انقلاب سهمی را دریافت نکرده بودند.
آقای احمدی متذکر شد: ما خیلی از شخصیت ها و کسانی که در آن اتفاق حاضر بودند خوشبختانه در قید حیات هستند سینماگران ما باید به سراغ این افراد و اخبار و اطلاعات را کسب کنند و به سمت ساخت یک آثار حقیقی قدم بردارند.
یعقوب توکلی در رابطه با تحرکات سیاسی آن مقطع افزود: در آن زمان کشور در حالت خاصی قرار داشت که مسائل گوناگون با هم دخیل شده بودند که بخشی از تمرکز نظام را درگیر مسائلی از این قبیل شده بود ولی همان گزارش ها و بازجویی های که از افراد این گروه چپی و دموکرات ضبط شده بود همچون مقالاتی موجود است و هیچ ملاحظه ای در رابطه با شرح ندادن نوع اتفاقات وجود ندارد.
وی متذکر شد: متأسفانه در سینما با ضعف فیلمنامه نویسی مواجه هستیم که سینماگر سعی می کند بیشتر به سمت ساخت آثار اجتماعی با رگه های عاطفی و عاشقی برود چون سیگنال های خوبی را دریافت می کند ولی در زمینه آثارهای تاریخی در مرحله اول با بحث هزینه های سنگین آن فیلمساز مواجه است حتی بازسازی آن مقطع زمانی بسیار کار دشوار و طاقت فرسای یا زمان بری می باشد که فیلمساز باید اول به سمت پژوهش برود و فیلمنامه را به مرحله بازنویسی نهایی ارجاع بدهد تا تهیه کننده و سرمایه گذار مناسب خود را پیدا کند حتی شما در این فیلم مشاهده می کنید که بازیگران معروفی نقش آفرینی کرده اند که این فیلمساز می توانست سرمایه گذاری اصلی خود را در زمینه پژوهش بگذارد تا نتیجه فیلم مورد پسند اهالی سینما و تاریخ دانان قرار می گرفت.
توکلی ضمن اعلام نبود گفتگو بین تاریخ دانان و فیلمسازان گفت: اصحاب تاریخ هیچ امتناعی از اینکه یک سوژه تاریخی را به دست هنرمندان بسپارند و آن را با تمام نکات ریز و درشت و ابعادش شرح دهند مشکلی ندارند ولی متأسفانه دوستان هنرمند حاضر به دریافت این مشاوره از کارشناسان تاریخ دان نیستند به عنوان مثال در سینمای غرب و هالیوود هنرمندان براساس اطلاعات تاریخی ژانر های مؤثر خود را پیدا کرده و فیلم های ماندگاری می سازند.
وی در ادامه افزود: متأسفانه «فیلم ۳۰۰ »را همه تماشا کرده اند که براساس یک افسانه تاریخی ساخته شده است متأسفانه فیلم های مؤثری از لحاظ ترویج دادن انسان های وحشی و نابخرد در این زمینه ساخته شده اند که دست به عملیات روانی زده اند و در زمان جنگ چالدران در قلعه کمانچ دقیقاً همین ماجرا اتفاق افتاد که از قضا ۳۰۰ نفر در قلعه کمانچ در مقابل عثمانی ها مقاومت کردند و این ۳۰۰ نفر تا آخرین نفر کشته شدند.
همین ماجرا را خودمان داریم که با استفاده از یک هجوم تاریخی علیه ما یک تحریف تاریخی صورت گرفته است.
وی بیان داشت: اصحاب هنر از اساتید تاریخ، شرم دارند تا بیایند موردی یا نکاتی را بپرسند چرا که ما می توانیم هر مسأله ای که در ذهنمان هست را بپرسیم و فیلمی را در جهت آن افراد و فیلمی را جلوی دوربین ببریم که صرف داستان آن جذابیت های لازم را در خود داشته باشد.
احمدی در همین رابطه افزود: در تاریخ سینما بین تاریخ و سینما یک وجهه مشترک وجود دارد که در هر دو با روایت طرف هستیم و خمیرمایه هر دو یکی است کسی که می خواهد تاریخ را بنویسد باید روایت گر خوبی باشد و گزاره ها را در کنار هم قرار دهد تا کلیت منسجم آن شکل بگیرد و کسی که می خواهد کار سینمای بکند باید داستان خوبی بنویسد که این داستان مبتنی بر منطق و جاذبه ها و المان های تاریخی باشد.
بزرگترین مشکل فیلم «ماهی سیاه کوچولو» نداشتن یک روایت منسجم بود که تاریخ نویس داستان خمیرمایه اصلی آن را نتوانسته بود شرح دهد.
توکلی در پایان این نشست گفت: خودمان باید در خیلی از مواقع باید وارد عرصه نوشتن و عرصه عمل بشویم تا بتوانیم آثاری که خلق می کنیم دارای ارزش های و تحلیل های قابل توجهی باشد.
ارسال نظرات